Henri Lenferink, burgemeester
Burgemeester Henri Lenferink kent geen enkel ander Leids project dat zo warm is onthaald als het Singelpark. Terwijl het er nog niet is! Ongekend eigenlijk, vindt hij. Zowel de Leidenaren als de ambtelijke instanties zijn razend enthousiast. ,,Dit plan is namelijk zo logisch, zo natuurlijk en daarom is het juist briljant.”
Hij vervolgt: ,,Het Singelpark is een initiatief van inwoners van Leiden en werd vanaf de start meteen breed omarmd. Het wordt een park voor iedereen. In samenwerking met de gemeente wordt er hard gewerkt aan de realisatie; het park is steeds zichtbaarder in de stad.” Hij hoefde er dan ook geen seconde over na te denken om lid van het Comité van Aanbeveling van de Vrienden van het Singelpark te worden.
De financiën voor het plan zijn rond: de gemeente heeft 14 miljoen gereserveerd en die gelden worden voor verschillende projecten aangewend. De eerste werkzaamheden zijn inmiddels gestart: aan het Energiepark en de Lammermarkt wordt gewerkt en in de herfst wordt begonnen in het Morskwartier bij Molen de Put.
De burgemeester is ook als “gewone” Leidenaar en als historicus zeer ingenomen met het project. ,,Ik zie mezelf op een zondagmiddag dit bijzondere rondje Leiden al doen.’’ Wat hem vooral aantrekt en bijna ongedurig maakt zijn de nieuwe bruggen die er gaan komen om de verschillende parken met elkaar te verbinden, zodat er een geheel tussen de verschillende groene oases ontstaat. ,,Dat is totaal iets anders dan allerlei plekjes te upgraden en wat groener te maken. Als het park klaar is, ga je de stad absoluut anders beleven.’’ De brug van het Ankerpark naar de Zijlpoort geeft hij als voorbeeld. Nu zijn er weinig mensen die het Ankerpark en het Blekerspark bezoeken, maar als die nieuwe brug er eenmaal is, worden ook deze delen van Leiden voor een groter publiek aangename oorden.
Hij legt graag het historisch belang van het Singelpark uit. De Leidse singelrand is de grootste stedelijke verdedigingsgordel van Europa waarvan de structuur nog duidelijk zichtbaar is en daarnaast nog geheel intact is. Het Singelpark gaat het unieke, historische karakter van de Leidse singels versterken. Toen de verdedigende functie van de wallen in het begin van de 18de eeuw niet meer nodig was, trokken de mensen de stad uit om te recreëren.
Buiten de singels kwam een singelpad met een dubbele rij bomen, waar de burgerij “voor genoegen” ging wandelen en flaneren. Later werd ook toegestaan dat er op dat singelpad karossen gingen rijden. Er kwamen ook steeds meer volkstuinen, die toen speeltuinen heetten. De huizen, de zogeheten speelhuizen, op die lustoorden waren vrij luxe onderkomens voor de gegoede burgers. Heden ten dage zijn daar nog enkele voorbeelden van, zoals aan de Haarlemmertrekvaart op de Maredijk.
Die groene long rond de binnenstad kwam ook in verschillende structuurplannen voor Leiden al naar voren en is in dat opzicht niet nieuw. Lenferink stipt aan dat verschillende andere steden, zoals Luca, eveneens een dergelijke groene stadswal hebben.
Hij weet als geen ander dat het plan ook bepaalde obstakels heeft. Maar dat zijn, benadrukt hij, praktische zaken. Twee wil hij er noemen: de Hortus botanicus moet uiteraard onderdeel van het Singelpark worden, maar de bezoekers betalen daar nu entree voor. Terwijl het Singelpark absoluut vrij toegankelijk moet worden. En ook de oversteek bij de Haagweg is nog een punt van zorg. ,,Maar niet alles hoeft deze week opgelost te worden. Ik heb er alle vertrouwen in dat creatieve geesten met inventieve oplossingen komen.’’
Interview door Irene Nieuwenhuijse, Vriend van het Singelpark.
