Als het water van de Zijlsingel kon spreken dan zou het een verhaal kunnen vertellen van eeuwenlange industriele activiteit. Hier stond de Meelfabriek waar schepen granen aanvoerden die werd gemalen en daarna met grote wagens werden afgeleverd aan de verbruikers. Molenstenen draaiden, motoren ronkten, meelstof waaide op en kleurde de omgeving wit.
Er liepen mannen in blauwe, grijze en witte overalls. Oude Leidenaars kennen de naam nog: “Meneba”, de laatste zakelijke industriele gebruiker van de Meelfabriek. En waar nu het Ankerpark rust uitstraalt, stond de immense Grofsmederij, een zinderende verzameling ijzersmelters, stampers, buigers en verwerkingsmachines.
