Pilgrimtuin nieuw ingericht

Dit jaar is het 400 jaar geleden dat de Leidse Pilgrims via Engeland naar Noord-Amerika zeilden, op zoek naar (geloofs)vrijheid. De Pilgrims herdenkingsplek, ofwel de Pilgrimtuin aan de Boisotkade/Vliet bij het pand waarin Erfgoed Leiden en Omstreken huist, is vernieuwd. Met dank aan de groene vingers van Nelleke, Cecile en Leen.

Helaas zijn de festiviteiten rond het Pilgrimsjaar 2020 opgeschort door de Coronacrisis. Maar gelukkig hebben we de tuin! Hier de tekst van het informatiebord in de tuin: U staat in de Pilgrimtuin. Vanaf deze plek verlieten de Pilgrims Leiden op weg naar een nieuw bestaan in Amerika. Het monument is van de kunstenaar Gert van der Woude. Het verbeeldt de stap naar een onzekere toekomst.  De namen zijn die van de Leidse Pilgrims. Aan één kant van het pad staan Europese en Amerikaanse planten die ook in de 17e eeuw voorkwamen. Aan de kant van het water ligt een kruidenveld met daarin verfplanten, keukenkruiden en medicinale planten.

De Drie Zusters

In de moestuinbak staan de gewassen die de Pilgrims verbouwden op de plek waar ze in Noord Amerika gingen wonen, New Plymouth, Massachusetts. Zij hebben gebruik gemaakt van de kennis van de Native Americans, de oorspronkelijke bewoners van Noord Amerika. De Native Americans verbouwden naast tabak ook mais, squash (een verzamelnaam voor allerlei soorten pompoenen), erwten en bonen. Voor het planten van de maiskorrel groeven ze eerst een gat waar ze een vis in legden als een organische mest. De mais , met rode, gele en blauwe korrels was anders dan de zoete gele. Hij kon niet meteen van de kolf gegeten worden, maar werd gedroogd en gestampt tot meel. Tegen de tijd dat de mais hoog was, werden de erwten en bonen geplant, die konden in de stengels van de mais klimmen. De kruipende pompoenplanten hielden het onkruid weg en de grond vochtig. Men noemt deze drie gewassen samen de Drie Zusters: ze hebben elkaar nodig.

zie ook Ab’s interview met Jeroen Windmeijer en zijn blog over het opknappen van de tuin in augustus 2019