Observatorium is een maatschap van kunstenaars Geert van de Camp, Andre Dekker, Ruud Reutelingsperger en Lieven Poutsma.
Wie het centrale wandelpad volgt in het Huigpark stuit op een intieme tuin van hoge grassen en bloemen. Ondanks het open karakter ervan, ervaar je de langwerpige, haaks op de richting van het Singelpark liggende tuin als een onderbreking van het park. Met zijn omlijsting van zitbanken die overvloeien in vier boogpoorten brengt de tuin de oude Leidse stadspoorten in herinnering. Tegelijkertijd zijn de boogvormen een subtiel eerbetoon aan de minder zichtbare maar wel aanwezige Oost-Aziatische invloeden in Leiden, zoals Japanmuseum SieboldHuis en Museum Volkenkunde.
De Rotterdamse kunstenaarsgroep Observatorium maakt monumentale kunstwerken in de openbare ruimte, vaak op plekken waar verandering van inrichting en gebruik gaande is. De bijzonderheden van zo’n plek weten de kunstenaars telkens te verenigen in sculpturale bouwwerken die de verbeelding aanwakkeren. Ze nodigen uit tot ontmoeten en tot een vrije, niet voorgeschreven manier van gebruik.
Observatorium heeft het thema ‘grenzen’ in deze speciaal ontworpen tussentuin prachtig gevangen: het is een afzetting waar je doorheen wordt geleid. Als een grenszone vormt het een niemandsland tussen grensmuren. Alsof je er in een soort ‘tussentijd’ verblijft. Maar de grenszone blijkt een tuin, de scheiding een open vorm, de muur een bank, de passage een blikveld. Binnen en buiten wisselen van positie, afhankelijk van je eigen oriëntatie. Is de tussentuin een binnen of juist een buiten omdat je er uitgesloten bent van de rest van het park? Het spel met binnen en buiten wordt nog eens geaccentueerd door de poorten aan de korte zijden, ze omlijsten je blik op respectievelijk de binnenstad en de ‘buitenstad’ (buiten de singel).
Het is een architectuur die uit weinig meer bestaat dan omlijste doorgangen. Op een opvallend eenvoudige manier verenigt Tussentuin fundamentele tegenstellingen: binnen en buiten, grens en verblijf, barrière en blikveld. Tegenstellingen die ook het Singelpark in zich verenigt. Die vroegere grenszone, nu getransformeerd tot een park, zie je als een kristallisatie terug in de tussentuin. Dat symboliseert daarmee de vraag of een grens beschermt of juist beperkt. En wie?
De beplanting is in samenwerking met Cécile Verburg van het Singelpark ontworpen.
Tekst: Véronique Hoedemakers
